การทำให้เป็นสากล ความเป็นเลิศ เงินทุน และมิติทางสังคมเว็บสล็อตออนไลน์ – หรือค่อนข้างเป็นหัวข้อของการประชุมประจำปีของสมาคมความร่วมมือทางวิชาการประจำปีนี้ ซึ่งจะจัดขึ้นที่เฮลซิงกิในเดือนมิถุนายน
ชื่อสี่ส่วนนี้ค่อนข้างปาก แต่การรวมคำสี่คำนี้เข้าด้วยกันทำให้หยุดคิดอย่างจริงจัง เป็นหัวข้อที่แตกต่างกันเพียงแค่เย็บเข้าด้วยกันอย่างหลวม ๆ หรือไม่? หรือเป็นแง่มุมที่แตกต่างกันของธีมพื้นฐานเดียวกัน ลักษณะของมหาวิทยาลัยที่แข็งแกร่งและประสบความสำเร็จในศตวรรษที่ 21? เรากำลังพูดถึงความตึงเครียดหรือการทำงานร่วมกัน?
เพื่อให้ชัดเจนยิ่งขึ้น มหาวิทยาลัยสามารถเป็นสากล
ในขอบเขตและความทะเยอทะยานในขณะเดียวกันก็เน้นที่ ‘มิติทางสังคม’ (แน่นอนว่ารหัสสำหรับการเข้าถึงกลุ่มผู้ด้อยโอกาสทางสังคมและการมีส่วนร่วมกับชุมชนท้องถิ่นและระดับภูมิภาค) หรือสามารถไล่ตามความเป็นเลิศทางวิชาการและการรวมตัวทางสังคมไปพร้อม ๆ กันได้? เงินทุนที่ปลอดภัยต้องการค่าธรรมเนียมสูงสำหรับนักเรียนทุกคน ทั้งที่บ้านและต่างประเทศหรือไม่?
ในหลายประเทศ กระแสแห่งอคติและนโยบายก็เช่นกัน แสดงให้เห็นว่าสิ่งเหล่านี้เป็นทางเลือกไบนารี มหาวิทยาลัยชั้นนำที่มีความทะเยอทะยานระดับโลกต้องละทิ้งความรับผิดชอบต่อสังคม (ท้องถิ่น) ที่พวกเขาเคยมี
สถาบันมวลรวมไม่สามารถเป็นผู้เล่นระดับโลกได้อย่างแท้จริง ไม่ว่าพวกเขาจะกระตือรือร้นในตลาดนักศึกษาต่างชาติอย่างไร การมุ่งเน้นเชิงกลยุทธ์ การระบุและปกป้องเฉพาะกลุ่ม การเลือกภารกิจ ‘ที่โดดเด่น’ (นั่นคือ การคัดเลือก) – นี่คือเกมใหม่
สำหรับความเป็นเลิศและความเท่าเทียม สิ่งเหล่านี้ถือเป็นเกมที่ไม่มีผลรวม – ในยุโรปไม่ว่าในกรณีใด ๆ ที่ความสัมพันธ์ระหว่างศักดิ์ศรีทางวิชาการ (ถ้าไม่ใช่ความเป็นเลิศ) และสิทธิพิเศษทางสังคมยิ่งแน่นแฟ้นยิ่งขึ้นแม้จะมีการมีส่วนร่วมเพิ่มขึ้นอย่างมาก ที่น่าสนใจคือ ในสหรัฐอเมริกา นิยายอย่างน้อยก็เข้ากันได้ดี
ในที่สุด ค่าธรรมเนียม – การสนับสนุนหลักการ (เกือบจะป้องกันได้) ของการแบ่งปันต้นทุนระหว่างผู้รับผลประโยชน์ต่างๆ ของการศึกษาระดับอุดมศึกษา ทั้งหมดสามารถล่องลอยไปสู่ความเต็มใจของ ‘ตลาด’ ที่ได้รับแรงบันดาลใจจากนีโอเสรีนิยมระหว่างมหาวิทยาลัยที่ทำหน้าที่เป็นผู้ให้บริการ ‘ความรู้’ .
ผลลัพธ์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้คือความแปรปรวนของเงินทุนที่มากขึ้น
เนื่องจากมหาวิทยาลัยที่ ‘ชั้นนำ’ เรียกเก็บ ‘top dollar’ คนรวยยิ่งรวยขึ้น คนจนยิ่งจนลง และจุดประสงค์ร่วมกันของการศึกษาระดับอุดมศึกษาก็พังทลายลง
เมื่อมองในแง่นี้ แนวคิดทั้งสี่ในชื่อสมาคมความร่วมมือทางวิชาการ (ACA) ขัดแย้งกัน การจินตนาการเป็นอย่างอื่นคือการยอมจำนนต่ออารมณ์ความรู้สึก ‘ฝ่ายซ้าย’
การทำให้เป็นสากลเป็นเรื่องเกี่ยวกับการรวมกลุ่มชนชั้นสูงระดับโลก ไม่ได้ช่วยเหลือคนยากจนในโลก เกี่ยวกับการมีส่วนสนับสนุนในการพัฒนาเมืองต่างๆ ของโลก (ซึ่งก็คือ ‘เมืองที่ชาญฉลาด’ ด้วย) ไม่เกี่ยวกับการนำความช่วยเหลือและการพัฒนามาสู่ภูมิภาคและประเทศที่ยากจน โลกในศตวรรษที่ 21 ถูกแบ่งแยกระหว่างชนชั้นสูงที่เคลื่อนที่ได้และผู้ที่อยู่ภายใต้ชนชั้นที่ไม่เคลื่อนไหว อย่างไม่ลดละหากน่าเศร้า
